Op pagina 142 had ik het wel gezien met deze meligheid. Hoe plat kan je een onzinnig gegeven uitwalsen? Eerst dacht ik nog dat het wel aardig en absurd was, maar al snel toch ook dat niet meer. Beetje moeilijk doen met een personage dat een boek gaat schrijven dat door een ander personage dan het boek ont genoemd wordt, voorstellenderwijs, terwijl het in eerste instantie ging over een zelfhulpgroep post openen...
Misschien is dit zo'n boek waarvan het leuker is als anderen er over vertellen dan om het zelf te lezen. Maar hoe komt het dan tot vijf drukken in negen maanden? En dan wint de eerste zin ook nog de Tzum-prijs 2013, maar ook daarvan ben ik niet diep onder de indruk, van die zin, bedoel ik.
Dan nog maar even in het kader van de international book week de vijfde zin van pagina 52 erbij gehaald: 'Isebrand trok zijn schouders op, hij kende Meckerings zusters niet.' Ook al niet. Jammer maar helaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten