Rino Breebaart, You are a smartphone

[gruwel: Blogger doet vreemd met het verkleinen van foto's]

In: De gids 176 (2013), de internet gids, 19-06-2013. http://www.de-gids.nl/artikel/144920

Waardoor denk ik dat dit een prachtig kunstwerk is, zonder dat ik het grondig bekeken of gelezen, maar wel al een paar keer opnieuw op het scherm geroepen en bekeken, betuurd, flard-gelezen heb?

1. Ik denk dat de maker een Nederlander is, afgaand op zijn achternaam. Misschien is hij dat. Ik ken hem niet, maar vond al snel dit: 'Rino is a writer and editor based in Brisbane, Queensland' (zie Slow Review). Dat maakt hem nog geen Australiër; mijn nicht woont in Australië en zijn is van oorsprong volbloed Rotterdamse (oh nee, iets minder: alleen mijn oom was Rotterdammer, mijn tante is een Oost-Berlijnse). Breebaart publiceert in De gids, een Nederlands tijdschrift. Dat maakt hem nog steeds niet noodzakelijk een Nederlander. In de papieren Gids 176 (2013), nr. 5) staat een verhaal van Tim Parks, onloochenbaar een Brit. Maar: diens verhaal is in een Nederlandse vertaling opgenomen. 'You are a smartphone' is in het Engels opgenomen. Als Breebaart Nederlander zou zijn, zou het gebruik van het Engels in zijn werk een kunstgreep zijn. Een kunstgreep die het werk voegt naar de hedendaagse actualiteit van Amerikaanse inlichtingendiensten die wereldwijd elektronisch verzonden informatie tersluiks opvangen, bewaren en doorzoeken.

2. Het werk sluit op schijnbaar vanzelf sprekende, niet expliciet-reflecterende, niet meta-talige wijze aan bij een vervelende actuele, wereldwijde kwestie. Pas na een tijdje, in mijn hoofd althans, laat de geestige titel nare implicaties los.

3. Het lijkt niet op een gemaakt kunstwerk maar op een gevonden tekst, of anders minstens op een verzameling gevonden teksten. Een uittreksel van de aantekeningen van zo'n Amerikaanse afluisteraar. Daarmee wordt het een neo-Barbarber-werk. Leuk: een vleugje herkenning, nostalgie, maar toch actueel. Het lijkt wel een (gevonden) Wikileaks-document. Nog een dot actualiteit erbij.

4. Al heb ik er zelf geen meer, ik ben dol op typemachines (actualiteit drie: de Hermansmachines), en meer nog op typemachineschrift.

5. De onregelmatige inkting, de vage letters doen me zelfs denken dat het hier niet om een typoscript gaat, maar om een doorslag (maar dat kan al te welwillende inlegkunde zijn in plaats van waarneming). Maar ook gewoon machineschrift, door onregelmatigheid van aanslagen onregelmatig geïnkt, doet me denken aan potlood, potloodschrift en potloodtekeningen. En potloden heb ik wel, in overvloed en in dagelijks gebruik; voor tekst, voor tekening. Onovertroffen grafisch middel.

6. Dat juist dit document ouderwets getyped zou zijn, is volkomen absurd, of ironisch; je zou toch eerder de lay-out van een computeruitdraai verwachten. Zelfs kettingpapier uit een 24-naalds printer zou minder vreemd zijn, dan typemachineschrift. Dus is dit alles behalve een gevonden tekst. Het is een gemaakte gevonden tekst. Prachtig.

7. Het is een anaforisch opgezet gedicht.

8. Het is een volledig incompleet gefragmenteerd verhaal.

9.